17 Μαρτίου 1988: Όταν η Ελλάδα κόπηκε στα δύο για την ΑΕΛ
Γυρνάμε 33 χρόνια πίσω, όταν στις 17 Μαρτίου του 1988, οι φίλαθλοι της Λάρισας “κόβουν την Ελλάδα στα δύο” διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση να αφαιρεθούν 4 βαθμοί από την τοπική ομάδα, σε μια χρονιά που εκείνη έκανε πρωταθλητισμό.
Πώς ξεκίνησε όμως η πολύκροτη υπόθεση;
Ήταν 27 Δεκεμβρίου του 1987 όταν η ΑΕΛ ετοιμαζόνταν να υποδεχτεί τον Παναθηναϊκό για την 12η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής κατηγορίας. Το «Αλκαζάρ» έχει γεμίσει ασφυκτικά από 18.500 θεατές (αριθμός που αποτελεί και το επίσημο ρεκόρ του σταδίου) και οι «βυσσινί» αποκτούν γρήγορα προβάδισμα με δύο γκολ του Μητσιμπόνα στο 36’ και στο 42’ με πέναλτι.
Οι «πράσινοι» αν και έμειναν με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Αντωνίου στο 53’, κατόρθωσαν να μειώσουν στο 60’ με τον Μπατσινίλα. Επτά λεπτά αργότερα ο Γιάτσεκ Γκμοχ αποφασίζει να ρίξει στο παιχνίδι τον Βούλγαρο επιθετικό, Γκιόργκι Τσίγκοφ, ο οποίος αν και πέρασε απαρατήρητος, έμελλε να γίνει το πιο “καυτό” όνομα στην ειδησιογραφία των επόμενων μηνών!
Το παιχνίδι βρίσκει την ΑΕΛ να κερδίζει με 2-1, ωστόσο όσα συνέβησαν στη συνέχεια στα αποδυτήρια λίγο έλειψε να τινάξουν το πρωτάθλημα στον αέρα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής, μετά τον αγώνα είχαν κληρωθεί για να περάσουν από αντιντόπινγκ κοντρόλ οι Καραπιάλης, Αθανασίου της ΑΕΛκαι οι Μπατσινίλας, Γεωργακόπουλος του Παναθηναϊκού.
Ξαφνικά όμως τίθεται θέμα εξέτασης ενός ακόμα ποδοσφαιριστή, τον οποίο θα επέλεγαν οι δύο ομάδες (επιτρεπόταν από τους κανονισμούς, αλλά ποτέ δεν είχε ενεργοποιηθεί στο παρελθόν). Οι φήμες μάλιστα θέλουν τον τεχνικό της ΑΕΛ να κίνησε τη διαδικασία. Έτσι επιλέγονται ο Τσίγκοφ από την ΑΕΛ και ο Βλάχος από τον Παναθηναϊκό. Στις 30 Ιανουαρίου του 1988 σκάει η… βόμβα. Ντοπέ ο Τσίγκοφ, στον οποίο ανιχνεύτηκε η ουσία «κοδεΐνη», που θεωρείται «ναρκωτική» και χρησιμοποιείται κυρίως για την καταπολέμηση του βήχα.
Η απόφαση
Ο Γκιόργκι Τσίγκοφ από την πρώτη στιγμή φωνάζει ότι είναι αθώος και η διοίκηση της Λάρισας ασκεί έφεση, ώστε να εξεταστεί το δεύτερο δείγμα. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης των ούρων του Βούλγαρου επιθετικού, από το Ινστιτούτο Επιστημών και Φυσικής Αγωγής της Μαδρίτης, λένε ότι και τα δύο δείγματα είναι θετικά στην απαγορευμένη ουσία και στις 16 Μαρτίου 1988, στις 12:55, ο Αθλητικός Δικαστής Βασίλης Ανδρόνικος ανακοινώνει την ποινή:
1) στον ποδοσφαιριστή Γκ. Τσίγκοφ την ποινή αποκλεισμού από κάθε επίσημο και φιλικό αγώνα για δύο χρόνια, ανακαλώντας συγχρόνως το δελτίο της αθλητική και επαγγελματικής του ιδιότητας,
2) στην ΠΑΕ Λάρισα
α) ποινή μηδενισμού στον αγώνα της 27.12.1987 με την ομάδα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, για το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας, τον οποίο κερδίζει η αντίπαλη ομάδα με τέρματα 2-0 και 2 βαθμούς και
β) ποινή αφαίρεσης δύο βαθμών από το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας ποδοσφαίρου.
Η είδηση της τιμωρίας προκάλεσε τεράστια αναστάτωση στον πληθυσμό της πόλης και χιλιάδες φίλαθλοι της ΑΕΛ ξεχύθηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν Το βράδυ της 16ης Μαρτίου στους δρόμους βρέθηκαν περίπου 5.000 άτομα, ωστόσο αυτό που θα ακολουθούσε τις επόμενες ημέρες έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας.
Στις 11:00 το πρωί της επομένης πραγματοποιείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, όπου το παρών δίνουν 50.000 κόσμος κάθε φύλλου, κάθε ηλικίας και κάθε τάξης. Τα μαγαζιά κλείνουν, οι δημόσιες υπηρεσίες κατεβάζουν ρολά. Ακόμα και τα σχολεία έχουν βάλει λουκέτο. Η πόλη παύει να λειτουργεί. Την ίδια ώρα αμέτρητα ελαστικά καίγονται στους δρόμους.
Ένα τεράστιο σύννεφο καπνού απλώνεται πάνω από το θεσσαλικό κάμπο. Η οσμή από τα καμένα λάστιχα κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική, παρ’ όλα αυτά χιλιάδες άνθρωποι καταφθάνουν με μηχανάκια, αυτοκίνητα και αγροτικά στην εθνική οδό, ακινητοποιούν τα τρένα, σταματούν τα αστικά και υπεραστικά αυτοκίνητα.
Όλοι μαζί, ενωμένοι προσπαθούν να στείλουν τα πρώτα οργισμένα μηνύματα για την αδικία που αισθάνονταν ότι είχε συντελεστεί από το «κατεστημένο της Αθήνας» σε βάρος της ομάδας τους. Η χώρα παραμένει κομμένη στα δύο για πέντε ημέρες, την ώρα που τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για νέο… «Κιλελέρ».
Η δικαίωση
Σύμφωνα με το sportlarissa.gr, το βράδυ της 21ης Μαρτίου 1988, ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Σήφης Βαλυράκης, σε συνεννόηση με τον πρόεδρο της ΕΠΟ Σωτήρη Αλημίση, προχώρησαν σε μία γενναία κίνηση, τροποποιώντας την παράγραφο 12 του άρθρου 32 του ΚΑΠ, σύμφωνα με την οποία αντικαθίσταται η ποινή αφαίρεσης βαθμών και μηδενισμού της ομάδας, με σοβαρά χρηματικά πρόστιμα εφόσον
α) αποδειχτεί από τη διαδικασία ότι ο σύλλογος τελούσε εν γνώσει της παράβασης του παίκτη ή
β) βρεθούν θετικοί σε χρήση απαγορευμένης ουσίας και οι δύο ποδοσφαιριστές που κληρωθούν να δώσουν δείγμα.
Μία απόφαση που χαιρετήθηκε από την πλειοψηφία του αθλητικού κόσμου και των μέσων ενημέρωσης, ωστόσο δεν έλειψαν και οι φωνές διαμαρτυρίας, που έκαναν λόγο για απίστευτο σκάνδαλο.
Το σκεπτικό της απόφασης ήταν το εξής:
Η κωδεϊνη κατατάσσεται στην κατηγορία των ναρκωτικών ουσιών και η χρήση της από αθλητές είναι απαγορευμένη.
Στο άρθρο 32 του ΚΑΠ αναφέρεται ότι απαγορεύεται η λήψη ή χρήση από ποδοσφαιριστή κάθε ουσίας που μπορεί να φέρει τεχνητή μεταβολή της φυσικής αγωνιστικής κατάστασης του παίκτη. Είτε αυτή είναι θετική (διεγερτική), είτε αρνητική (ναρκωτική).
Δεν επιτρέπεται η ανταπόδειξη ή αμφισβήτηση με οποιοδήποτε τρόπο της διαδικασίας ελέγχου ή της μεθόδου που χρησιμοποιήθηκε.
Η έφεση της ΑΕΛ
Την ίδια μέρα που βγήκε η απόφαση η ΑΕΛ κατέθεσε έφεση στο δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο, μέσω του δικηγόρου της Γιάννη Βούλτση.
Τα κύρια σημεία της έφεσης ήταν:
Ο δικαστής δεν δέχτηκε ότι ο παίκτης με την ουσία αυτή (κωδεϊνη) δεν αύξησε την αγωνιστική του δράση, αλλά την περιόρισε.
Η διάταξη, με την οποία τιμωρήθηκε σαν συνυπεύθυνη η Λάρισα είναι άκυρη, και ανίσχυρη, γιατί θεσπίστηκε με υπουργική απόφαση χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση.
Δεν ήταν εφικτή η πρόληψη από μέρους της ΑΕΛ, διότι η ουσία βρίσκεται στον οργανισμό και ανιχνεύεται μόνο εντός τριών 24ώρων. Επομένως, έστω κι αν τον είχε υποβάλει σε προληπτικό έλεγχο ντόπινγκ κοντρόλ με τον ερχομό του στην Ελλάδα δεν θα αποδεικνυόταν τίποτα».
Το πρωτάθλημα Με την απόφαση αυτή, η ΑΕΛ ανακτούσε τους τέσσερις βαθμούς που της είχαν αφαιρεθεί και έμπαινε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος με ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Απέμεναν μόλις έξι αγωνιστικές για το τέλος της σεζόν και οι «βυσσινί» είχαν ένα προβάδισμα τεσσάρων βαθμών από τους διώκτες τους.